czwartek, 27 grudnia 2012

{ prawie TUTORIAL / PRZEPIS } Płyn micelarny "Pączki z różą"


To jest taki prawie tutorial. Troszkę bardziej własne doświadczenia i zmodyfikowany przeze mnie przepis. 

Wiem, że są osoby, które nie widzą czym jest płyn micelarny. Znaleziona przeze mnie definicja na doz.pl opisuje go jako: Wyjątkowo łagodny i skuteczny preparat do demakijażu twarzy i oczu. Można go również wykorzystywać do codziennej pielęgnacji twarzy. Nie wymaga spłukiwania. Skład oparty na bazie bardzo łagodnych środków powierzchniowo czynnych, które nie powodują szczypania oraz łzawienia oczu. Krócej mówiąc to delikatna woda do demakijażu i oczyszczania twarzy. Osobiście używam tylko do demakijażu, ale zdarzyło mi się oczyścić twarz samą micelarką - jeśli ktoś lubi takie raczej delikatne oczyszczenie to polecam.

Przez lata do zmywania makijażu używałam mleczka. Najczęściej któregoś marki Ziaja np. ogórkowego lub nagietkowego. Bo tanie, bo dużo, bo dostępne, bo zmywa dobrze. Gdy w moje ręce wpadały jakieś płyny na bazie wody nigdy nie byłam zadowolona. Żaden z nich nie działał wystarczająco dobrze, a ja przecież nie używam kosmetyków wodoodpornych! Mleczka też nie były idealne. Po ich użyciu miałam na twarzy jakiś tłusty film, więc bez dodatkowego mycia żelem nie dawało rady. Nie wspominając już o nieprzyjemnej mgiełce na oku, jeśli użyłam za dużo produktu.

Moje nastawienie zmieniło się, gdy miesiąc temu wygrałam u Arsenic konkurs, a wśród nagród znalazł się gotowy zestaw z kolorówki do zrobienia wody micelarnej. Wtedy zrobiłam swoją pierwszą wodę i okazała się być naprawdę świetna! Przyjemnie i skutecznie zmywa makijaż, nie zostawia tłustego filmu, a w dodatku jest całkiem wydajna. Swojego 100 ml opakowania używam miesiąc, jeszcze go nie skończyłam - fakt, że nie codziennie się malowałam, ale i tak nieźle. 

Perspektywa końca tego preparatu miał troszkę mnie przerażała. Szukałam przepisu, który nie wymagałby ode mnie dużego nakładu finansowego. Wykopałam w ten sposób przepis na blogu Seraphase - okazało się, że jedynym tak naprawdę wymaganym składnikiem przy wodzie micelarnej jest P-4C (Polyglyceryl-4-Caprate). Czym jest ten składnik nie umiem powiedzieć. Bo cóż znaczy to, że jest surfaktantem nie zawierającym PEG oraz posiada doskonałe właściwości solubilizujące? Cholera wie. Gdybym przeanalizowała kilka słów to pewnie bym wiedziała :P Jedyne co rozumiem to fakt, że oczyszcza, nie podrażnia skóry i może wpływać pozytywnie na jej stan. Oraz ma certyfikat Eco-cert. To mi do szczęścia wystarczy.

Według Seraphase wystarczy dodać do wody P-4C (maksymalnie 5%), wymieszać i gotowe. Ja bym użyła do tego kosmetycznej wody demineralizowanej oraz odrobinki jakiegoś w miarę naturalnego konserwantu, aby móc trzymać produkt w łazience, a nie w lodówce. Gdyby nie fakt świątecznych prezentów to pewnie skusiłabym się na taką wersję minimalistyczną. Uratował mnie mój chłopak, który chciał kupić mi jakiś dodatek do prezentu. Jeśli nie chcesz mojej zguby, półprodukty kup mi luby! (trochę żenujący żart...)
I tak powstał...

Płyn micelarny "Pączki z różą" (150 ml)

(na wzór płynu z kolorowka.com, składniki kupione na zrobsobiekrem.pl)

  • 87 % Hydrolat Różany (131 ml)
  • 5 % P-4C (7-7,5 ml)
  • 5 % Mleczan sodu (7,5-8 ml)
  • 3 % D-Panthenol (prowit. B5) w roztworze wodnym (4 ml)
  • ewentualnie - 25-35 kropel konserwantu FEOG
  • sprzęt: miarki, butelka na gotowy produkt (nie przezroczysta)

Wykonanie jest banalnie proste. Do butelki na gotowy produkt przelewamy wszystkie składniki oprócz P-4C. Mieszamy przez wstrząsanie. Później odmierzamy i dodajemy P-4C, które jest cholernie gęste. Znów trzęsiemy. Odstawiamy na godzinkę. Trzęsiemy. Odstawiamy na kilka godzin/noc, aby opadła piana. GOTOWE!

Kosmetyk jest ważny 6 miesięcy (bez konserwantu 2 tygodnie i tylko do trzymania w lodówce) - najlepiej gdzieś na opakowaniu zapisać to sobie wodoodpornym pisakiem. Używając hydrolatu różanego uzyskałam zapach dżemu z pączków różanych :3 Oczywiście możemy użyć innego albo wody demineralizowanej. Płyn świetnie działa, tak samo dobrze jak jego poprzednik z kolorówki. Używając maksymalnego stężenia P-4C płyn powinien zmywać bez problemu kosmetyki wodoodporne (nie wiem, nie używam). Ważne jest, aby zmywając makijaż oczu, nie zaczynać od tarcia na chama, a przyłożyć nasączony wacik na chwilę i dać kosmetykowi spokojnie rozpuścić nasz makijaż.

D-Panthenol jest składnikiem nawilżającym naszą skórę oraz poprawia jej regenerację, gdy jest podrażniona, a nawet poparzona. Mleczan sodu również poprawia nawilżenie, ale dodatkowo ma właściwości przeciwbakteryjne i może pomagać przy problemach z trądzikiem. Możemy jednak eksperymentować z innymi dodatkami jak np. wyciągiem z aloesu, alantoiną, gliceryną.

Przejdźmy jednak do innej kwestii - ile to kosztuje? Wszystkie składniki kupiłam w zrobsobiekrem.pl, za zamówienie zapłaciłam z wysyłką 63 zł. Gdybym ograniczyła się do hydrolatu (200 ml), P-4C (30 ml), konserwantu (15 ml) oraz dodatkowej butelki wyszłoby 40 zł. Oczywiście nie są to ceny za jednorazowe zrobienie produkt. Popularne sklepowe 250 ml płyny kosztują od 15 zł do aż 50 zł za uwielbiany przez tłumy firmy Bioderma. Ja wiem - strasznie dużo cyferek, ale co wynika z tej matematyki? Suma summarum stratne finansowo nie będziecie, a zyskacie kosmetyk o dopasowanym do Waszych potrzeb składzie, bez dziwnych dodatków i satysfakcję wykonania go samodzielnie.

Strasznie się rozpisałam. Mam nadzieję, że nie przeszkadzają Wam takie długie wywody. Ja wychodzę z założenia, że lepiej napisać kilka słów więcej, aby sytuacja była klarowna :) Tematy kosmetyczne u mnie wciąż na topie, ale co w głowie to na blogu - na tym to chyba polega ;)

środa, 26 grudnia 2012

Późne życzenia

Źródło: pusheen.com

Wiem, że już jesteśmy bliżej końca Świąt Bożegonarodzenia, ale lepiej późno niż wcale!

Życzę Wam wesołych i relaksujących Świąt. Z masą prezentów, górami jedzenia i aby pozostawiły po sobie jakieś miłe wspomnienia. 

Życzę zdrowia, bo bez niego jest ciężko. 

A przede wszystkim życzę natchnienia. Żeby to co robicie sprawiało wam przyjemność - czy to makijaż, czy to rękodzieło, czy cokolwiek innego!

Wszystkiego najlepszego!

sobota, 22 grudnia 2012

Mat plus kolor równa się swatch

Nie potrafię się powstrzymać przed mówieniem, pokazywaniem czy opisywaniem pigmentów mineralnych z kolorówki. To już kompletny obłęd i zaczynam mieć manię pokemonową, czyli złap je wszystkie. Powstrzymuję się jak mogę, choć nie zawsze to wychodzi ;) Dlatego dziś dla osób, które może rozważają zakup, kilka swatchy nowych kolorów w mojej kolekcji. 


Zbierałam ostatnio matowe kolory, aby mogły służyć mi jako baza kolorystyczna w tworzeniu cieni do powiek. Pigmenty matowe są zdecydowanie trudne w obsłudze samodzielnie, szczególnie kiedy nie mamy do nich słoiczków... Mieszając się z dodatkami możemy poprawić to i tamto, ale nie o tym dziś (nie wiem czy kiedykolwiek, bo póki co za małe mam doświadczenie, żeby zgrywać eksperta). Jak już wspominałam, w większości mają konsystencję suchych pasteli, inaczej zachowują się kiedy dotykamy je palcem, a inaczej kiedy je rozmazujemy na ręce. Ale i tak są piękne ♥


Większość ma bardzo wdzięczne nazwy :P Wynika to chyba z ich chemicznej (???) nazwy. Na tych zdjęciach możemy zobaczyć różnice w fioletach - szczególnie pomiędzy pierwszymi jest to kwestia bardzo mała. 

Moi ulubieńcy to Błękit Ultramarynowy, Murasaki Violet oraz oczywiście Hydratyzowana Zieleń Chromowa... Patrząc na nie, aż się rozmarzyłam...

Muszę wreszcie wymyślić sposób na robienie zdjęć swoim makijażom, aby móc pokazać wam kilka moich pomysłów mineralnych :3

czwartek, 20 grudnia 2012

Początek przygody mineralnej - cień do brwi i Pruskie Złoto

Nadszedł ten dzień, że wreszcie postanowiłam się zabawić swoimi nowymi nabytkami z kolorówki.com :D Mając już pewien zapas składników maści wszelakiej, narzędzie zbrodni zwane moździerzem oraz kilka wolnych słoiczków postanowiłam zacząć. Dzięki temu nauczyłam się kilku rzeczy - podzielę się swoimi doświadczeniami, aby inni byli świadomi!

Na pierwszy ogień wybrałam cień do brwi. Wybrałam przepis minimalistyczny, bazujący na tym co stworzyła Arsenic. Niestety wieczorna pora na tworzenia była nie odpowiednia. Tutaj wysnuwa się lekcja nr 1 - nie należy robić kosmetyków mineralnych w świetle sztucznym. Niby oczywiste, a jednak :P Zaczęłam kręcić po nocy, by do pracy powrócić rano. Świat był na tyle łaskawy, że pierwszy raz od kilku dni wyjrzało na tę okazję słońce.


Próbowałam stworzyć coś co:
a) było trochę podobne do cienia MIYO Coffee
b) było jaśniejsze od powyższego cienia
c) nie było czerwonawe i rude jak powyższy cień

Nie wiem jaki jest idealny kolor dla moich brwi. Potrzebują one dosyć ciemnego cienia, aby zasłonić rzadkość włosków. Żeby było najprościej użyłam Bazy TKB, która jest gotową mieszanką składników podstawowych do stworzenia cienia. Wystarczy dodać kolor i voila! Mamy cień :3 Wykorzystałam pigmenty:

Źródło: kolorowka.com

Tlenek ciemnobrązowy - kolor niemalże identyczny z MIYO Coffee, choć tutaj to czysty pigment
Czerń żelazowa - gdyby ktoś mnie pytał, ja bym nazwała to czerń typu kongo (bo tak nazywam wszystkie ciemne kolory :P)
Błękit ultramarynowy - w małych ilościach, bo jak się nauczyłam służy on do ochładzania barwy




Proporcji nie podam, były spontaniczne, choć bazy dałam na pewno 15 łyżeczek objętości 0,15 ml oraz chyba 2 łyżeczek brązu. Ucierałam, ucierałam, dodawałam trochę niebieskiego, troszkę czerni. Kombinowałam, mieszałam... Chwilkę to zajęło, ale efekt prezentuje się...

[Na górze od prawej]: Cień wieczorny, poprawiony cień poranny
[Na dole]: Swatche 3 użytych pigmentów

Jestem póki co całkiem zadowolona z uzyskanego efektu. Bardzo ładnie komponuje się w moimi włosami i całą resztą. Aczkolwiek nie wykluczone, że nagle dojdę do wniosku, by coś zmienić ;)

Rozochocona "sukcesem" rzuciłam się do zrobienia cienia do powiek. Ainulindale zakochała się w pigmencie matowym Błękit pruski, ale... Tu ukazuje się lekcja nr 2 - pigmenty matowe, czyli tlenki, mają konsystencję suchych pasteli. Są dosyć upierdliwe w użytkowaniu i bez odpowiedniego rozrobienia wydaje mi się, że mogą być ciężkie w obsłudze nawet dla osób wprawionych w bojach makijażowych. Mają piękne, głębokie matowe barwy, ale jest ciężko. Mając komponenty do stworzenia cienia o wygodniejszej konsytencji, przeanalizowałam skład typowego przepisu na cień do powiek Arsenic. Osobiście nie miałam stearynianu magnezu, dlatego skład ostateczny wyszedł mi następująco:

- 3 miarki Bazy TKB
- 2 miarki pudru jedwabnego
- 3 miarki Błękitu Pruskiego
- 4 miarki Silk Gold
[miarka u mnie ponownie równała się 0,15 ml]

Użyte pigmenty; źrodło: kolorowka.com
Wszystko to do mojego cienia poszło w podwójnej ilości. Dodaję odnośniki, aby każdy mógł sprawdzić co dokładnie powodują poszczególne składniki. Ja jednak zauważyłam, że czytanie czytaniem, ale nic nie zastąpi naocznego i naręcznego sprawdzenia każdego składnika. 

Robienie zaczęłam od wstępnego utarcia w moździerzu wszystkich białych składników. Następnie dodałam Błękit pruski. Lekcja nr 3 - ucieramy, ucieramy, ucieramy. Dużo! Zrobiłam nawet zdjęcie porównawcze na początku ukręcania, a po bardzo dłuższej chwili.

Różnica jest ogromna. Moc jaką posiada ten matowy tlenek widać od razu - a to tylko 2 miarki koloru do 20 miarek całej reszty! Gdy już ilość niebieskiego była zadowalająca, przesypałam zawartość do woreczka strunowego. Do niego dosypywałam Silk Gold - pięknej jedwabnej miki ze złotym połyskiem, siostrę Silk Red, którą opisywałam wcześniej. Dlaczego przerzuciłam się na woreczek? Przeczytałam kiedyś na stronie kolorówki, że ucieranie mik w moździerzu może spowodować utratę przez nie połysku. A dodając Silk Gold to właśnie cudowny, złoty połysk chciałam uzyskać. Wtrącę tutaj Lekcję nr 4 - bawiąc się Błękitem pruskim można się nieźle ubabrać. Ja miałam wszystko niebieskie - ręce, stół, łyżeczkę, nos - full zestaw :P




Ostatecznie, po tym całym mieszaniu uzyskałam coś bardzo interesującego. Nowy twór został nazwany Pruskie Złoto - może mało szałowo, ale oryginalnie ;)


Wiadomo - trudno oddać kolor cienia mineralnego zdjęciem... To chyba największy ból... Kolor się rozjaśnił oraz pozyskał piękny złoty połysk. Robi się przez to odrobinkę zielony, może morski. Trochę jak nasze "pruskie" jeziora ;)

Pierwsze wrażenia z ucierania - cudowne! Zabawa przednia! Jak tworzenie pięknych farb na swoje powieki. Jeszcze żebym miała więcej potrzeb/pomysłów. Zdecydowanie trafiłam sobie z nowym hobby w 10! :3

Jak oceniacie pierwsze próby? Ujdą w tłoku? 

wtorek, 18 grudnia 2012

Szydełkowo-kosmetyczna wymianka ze Smykusmykiem

Jakiś czas temu, pod jednym z moich wpisów, odezwała się Patrycja zwana również Smykusmykiem. Jej konikiem są naturalne, własnoręcznie robione kosmetyki (na jej blogu znajdziecie mnóstwo przepisów krok po kroku!). Zaproponowała ona wymiankę. Decyzja zapadła bardzo szybko - miałam przygotować dla niej 3 szydełkowe króliki w zamian za materiały i może jakiś dodatkowy tutorial o robieniu musujących kul do kąpieli, masełka do masażu oraz masełka do ust. 

I oto w ostatni piątek otrzymałam taką przesyłkę!


Zawierała ona w sobie: kostkę do masażu w formie motylka, masełko do ust, 2 kule musujące do kąpieli oraz sporą ilość półproduktów do wykonania podobnych kosmetyków! Gotowe produkty są w cudownych świątecznych zapachach... Wszystko bardzo przyjemne w użyciu. Balsamik do ust uratował moje usta, jak żaden inny :3 


Tak zaś prezentują się wysłane króliczki


Strasznie się cieszę na tą moją pierwszą ever wymiankę! :D Ostatnio mało wpisów, bo Święta za pasem... Dostałam jednak już sporo mineralnych prezentów. Niedługo coś więcej - może wreszcie jakieś cienie ukręcę?

czwartek, 13 grudnia 2012

Kaboszonowe Candy


Krótki wpis - sklep retrokoralik.pl na swoim blogu zorganizował rozdanie świąteczne, więc jeśli ktoś potrzebuje trochę półfabrykatów do swojej biżuterii to niech próbuje ;) Zawsze może miły prezent przed świętami się wygra.

A ja coś nowego pewnie napiszę dopiero w przyszłym tygodniu albo w niedzielę...

wtorek, 11 grudnia 2012

{ Recenzje książek } Martha Stewart's Encyclopedia of Crafts

W poście na temat mojego zbioru książek Ainulindale (i nie tylko ona) jako pierwszy do recenzji wybrała bardzo interesujący tytuł. Zaczynam więc od...

Marta Stewart's Encyclopedia of Crafts:

An A to Z guide with detailed instructions and endless inspiration


Zanim o książce to kilka słów o autorce, której być może ktoś nie zna. A znać warto, bo to postać w tym momencie już kultowa, wryta w popkulturę USA. Odniesienia do jej osoby można znaleźć w wielu serialach i filmach - jako obiekt żartów albo podziwu. Przy niej wszystkie "perfekcyjne panie domu" mogą się schować. Mowa tutaj oczywiście o Marcie Stewart.

Zdjęcie: twitter.com/MarthaStewart
Amerykańska autorka książek, osobowość telewizyjna, redaktorka wielu czasopism oraz businesswoman. Jej rodzice byli Polakami, którzy wyemigrowali do Stanów Zjednoczonych (stąd jej nazwisko panieńskie: Kostyra). Martha Stewart gotowania, szycia, dbania o dom i ogród nauczyła się od rodziców - nic w tym dziwnego, w końcu Nasz naród w tych kwestiach jest wybitnie zaradny ;) Pierwszą książkę kucharską wydała w 1982 r. Tak zaczęła się jej popularność. Już w 1990 r. zaczęło być wydawane czasopismo Martha Stewart Living, a w 1992 r. powstał program telewizyjny o tym samym tytule. Ostatecznie w 1997 r. założona zostaje firma Martha Stewart Living Omnimedia zarządzająca wszystkim co związane z Marthą. Sygnuje ona swoim nazwiskiem półprodukty rękodziełowe, artykuły do mieszkań (od farb do ozdób przez kuchenne przybory), nawet produkty zoologiczne. 

Nie jest to oczywiście postać kryształowa. Kilka lat temu wypłynęła afera giełdowa, która nadszarpnęła idealny wizerunek. Stewart jednak wybiła się z powrotem na szczyt i odzyskała przewodzenie swojej firmy. Nie będę rozpisywać się w tym temacie, ponieważ nic nie wiem dokładnie, a tematy giełdowe są mi zupełnie obce ;) Kto ma fantazję niech poczyta sam. Przejdźmy do bardziej przyjemnej części! :D



Książkę, którą widzicie, dostałam na urodziny w tym roku. Jest to tytuł, o którym marzyłam od dawna. Pięknie wydana: rozmiar A4, twarda oprawa, obwoluta, 416 stron - głównie kredowych i kolorowych. Istne cudeńko. Wszystko jest bardzo dopracowane. Nawet możemy podpisać się w książce - ale kto by to zrobił?! Ja nie mam serca zniszczyć jej swoim koślawym podpisem. Wydanie jest angielskie i inne nie istnieje.


Książka składa się z 32 działów. Każdy opisuje inne rękodzieło. Znaleźć możemy takie działy jak: scrapbooking, mozaiki, świeczki, decoupage, kaligrafia, stemplowanie... Wszystkich Wam nie przetłumaczę, ale listę macie na zdjęciu powyżej :)

Na początku każdego działu znajduje się krótki opis oraz podstawowe materiały wykorzystywane przy konkretnej technice. Następnie pokazane są różne projekty. Każdy dokładnie opisany. Wszystko to oczywiście opatrzone jest pięknymi zdjęciami (a zdjęcia w tej książce są cudowne...).






Przykładowe projekty

Pomysły, jakie można znaleźć w tej książce, są po prostu genialne! Czasem oczywiste, a jednak człowiek sam na to nie wpada. Obejrzenie całej książki może zająć nam sporą część popołudnia, o dokładniejszej analizie nie wspomnę ;) Wszystko tak pięknie przygotowane i podane...


Na końcu znajdziemy listę różnych narzędzi i produktów z dokładniejszymi opisami. Dodatkowo dodano również wzory wykorzystane w książce, abyśmy mogli dokładniej odtworzyć pokazywane projekty.









Myślę, że z tego co napisałam łatwo wywnioskować co sądzę o książce. Uważam, że jest cudowna i jest jedną z diamentów na mojej półce. Oglądanie jej to przyjemność, projekty są ciekawe - dla każdego coś miłego. Idealna na prezent, nawet jeśli to prezent dla samego siebie ;) Jedynym problemem może być dostępność i cena. Czasem pojawia się na allegro. Gdy dzisiaj szukałam, znalazłam moje wydanie za prawie 200 zł... Cena okładkowa to 35$ więc nie dajcie się wyrolować. Można zamówić sobie wydanie przez Amazon.com (aktualnie w promocji za 23$!), które z wysyłką pewnie wyjdzie taniej. Warta jest każdej złotówki. Gdybym jej nie dostała, kupiłabym ją sobie sama w ciemno.

Tak prezentuje się pierwsza książka. Jeśli chcecie jakichś dokładniejszych informacji, pytajcie śmiało. Następna? Coś z tematyki szydełka :3

poniedziałek, 10 grudnia 2012

WARTE UWAGI - Naturalnie, że pigmenty mineralne

Na wstępie chciałabym powiedzieć, że bardzo się cieszę z przekroczonych 20 000 wejść na mojego bloga! WOW! Wiem, że istnieje on już dosyć długo, więc to żadne osiągnięcie, ale prawdziwej aktywności to jest tutaj połowa tego czasu. Ja jednak i tak doceniam każde wejście, każdy komentarz od Was :3 Dzięki, dzięki, dzięki!

Dzisiejszy post z założenia nie miał dostać etykiety Warte Uwagi, ale po głębszym przemyśleniu doszłam do wniosku, że jednak powinien. Bo każdemu chcę polecić coś co mnie ostatnimi czasy wciągnęło bez reszty - pigmenty i kosmetyki mineralne. Wiem, wiem... Już o nich wspominałam. Ale co innego wspomnieć, a co innego poznać. Póki co mogę wyrazić się na temat czystych pigmentów oraz samo-robionego błyszczyka.

Wszystko zaczęło się od wygranego konkursu u Arsenic, która wraz z pomocą kolorówki.com dała mi szansę poznania zupełnie innego świata kosmetycznego. Wygrany zestaw składał się z zestawu do zrobienia wody micelarnej, zestawu do zrobienia 2 błyszczyków oraz 4 pigmentów perłowych, zwanych mikami. Gratis otrzymałam jeszcze podejrzane białe proszki, które okazały się próbkami krzemionki oraz mikrosfer silikonowych :P O wszystkich tych rzeczach mogłabym się rozpisywać (a powiem Wam, że o wszystkich WARTO!), ale pozostanę przy pigmentach oraz błyszczykach. 






Gdyby ktoś z Was spytałby mnie czym są miki oraz mineralne pigmenty matowe... Miałabym problem. Chemia to nie moja bajka. Wikipedia podpowiedziała mi, że pigment to "drobno zmielona substancja stała, nierozpuszczalna i najczęściej nieprzezroczysta, zabarwiająca sobą powierzchnię pokrywanej substancji. Zazwyczaj są to rozdrobnione minerały". I chyba słowo minerały pozostanie tutaj kluczem. Nie chcę wklejać Wam wydumanych definicji. Jeśli chcecie poczytać na ich temat więcej wejdźcie na stronę z opisem wszystkich składników mineralnych założoną przez kolorówkę.com. Bardzo ciekawe źródło wiedzy!

Najważniejsze w tym wszystkim jest to, że są to czyste pigmenty. Nie ma w nich dodatków, które mogłyby nam szkodzić. Mieszając je z dodatkowymi składnikami, można poprawić ich właściwości i stworzyć własne mineralne cienie. Oczywiście, nic nie stoi na przeszkodzie, aby używać ich samych! :3 Póki co ja je tak aplikuję i jestem bardzo zadowolona :)

Pokażę Wam jak wyglądają cudeńka, w których posiadaniu jestem.
Seria POP!
1. Lemon Drop POP! - żółty, błyszczący, cudowny!
2. Tangerine POP! - w rzeczywistości na skórze wygląda intensywniej. Mandarynka ze złotym połyskiem.
3. Strawberry POP! - ciepły pomarańczowo-czerwony kolor z różowym połyskiem. Bardzo podobny do Raspberry, a jednak inny odrobinkę inny ;)
4. Raspberry POP! - chłodniejszy czerwono-różowy z różowym połyskiem.
5. Apple Green POP! - chłodny, mocny zielony z perłowym połyskiem. Cudeńko!

Z tej serii brakuje mi dwóch kolorów, które niestety są już niedostępne...
















Pigmenty wygrane oraz jedna próbka
1. Satin Red - czuję w kościach, że seria Satin będzie jedną z moich ulubionych. Wszystkie te miki są satynowo białe w bazie, ale każda ma innych odcień połysku. W tym wypadku różowa czerwień. Na powiece wygląda inaczej pod każdym kątem - widać głównie różowy połysk z satynową bazą. Zdjęcia nie potrafią oddać tego połysku. Zwykłe cienie mogą naskoczyć.
2. Ballad Blue - blado niebiesko-fioletowy z połyskiem różowym jak w Satin Red. Te dwa pigmenty obok siebie na powiece wyglądają bosko.
3. Twilight Green - czarno-brązowa baza z zielonym połyskiem. Dosyć mocny kolor, ale też ciekawy.
4. Ruby Rose - pigment, który był w zestawie do błyszczyka. Chłodna fuksja z równie chłodnym połyskiem.
5. Fuschia Pink - Znów mocny róż, ale nie tak ostry i zimny jak poprzedni.










Pigmenty w praktyce sprawują się całkiem nieźle. Faktem jest, że są bardzo sypkie i suche. Odradzam kichania i kaszlenia w ich okolicy :P Na powiekach wyglądają pięknie. Używam bazy z Kobo i jeszcze żaden kolor mnie nie zawiódł. Przykład - dzisiejszy bardzo słabo wykonany makijaż miką Apple Green POP! na całej powiecie oraz odrobiną cienia MIYO na górze. W rzeczywistości kolor jest bardziej intensywny.


Tak prezentuje się moja kolekcja, która mam nadzieję, będzie powiększać się coraz bardziej. Wszystko to będzie też rozszerzać się o domowe cienie, róże do policzków, bronzery, cienie do brwi... Jedno jest pewne - będzie się działo! Z wygranego zestawu powstały pierwsze kosmetyki zrobione moją reką - 3 błyszczyki na bazie pigmentu Ruby Rose.

Zdjęcia przy lampce
Błyszczyki tego typu nie przypominają normalnych, sklepowych tworów. Nie są kleiste, są bardziej tłuste, choć pięknie lśnią i odżywiają usta. Ogromna zaleta to naturalne składniki: olej jojoba, rycynowy oraz wosk Candelilla. Jedyne czego mi brakuje to aromat, ale to da się załatwić małymi ilościami olejków eterycznych, drobną zmianą składu czy specjalnymi aromatami. Zrobiłam dwa odcienie: mocniejszy i słabszy. Dodatkowo wyszło mi 3/4 słoiczka 10 ml. Z pewnością nie będą to moje ostatnie próby ;)

I powiem Wam, że WARTO spróbować tego wszystkiego. Pigmenty nie są drogie, kosztują 5-6 zł za 5 ml (cały słoiczek jaki widzicie na zdjęciu) + opakowania za 1 zł z groszami. Polecam każdemu kto chce spróbować czegoś nowego, lubi zabawę kolorami i nudzą go już drogeryjne nabytki :) Nie mówiąc o tym, ze to sama natura.




piątek, 7 grudnia 2012

TAG: Moich Siedmiu Wspaniałych

Jak już wspominałam, rozchorowałam się. Na tyle mocno, że nie jestem w stanie napisać planowanych postów (jak chociażby z recenzjami książek...). Mam jednak dość sił, aby wprowadzić w życie bardzo głupi plan - oto zaczynam TAGa :P Powstaje on jako spontaniczne wprowadzenie w życie wymiany komentarzy na profilu Facebookowym Smukusmyka

TAG: MOICH SIEDMIU WSPANIAŁYCH


ZASADY:
1. Wymień 7 Twoim zdaniem seksownych/przystojnych mężczyzn: aktorów, piosenkarzy, postacie fikcyjne, animowane... - sky is the limit! Przykład: podoba Ci się aktor, ale grający akurat tę postać - wymień go!
2. Chociaż w jednym zdaniu wybór uzasadnij. Jeśli możesz dołącz zdjęcie lub filmik i opis osoby jeśli wiesz, że ta osoba może nie być bardzo znana.
3. Na wstępie zaznacz w jakiej wymieniasz kolejności: losowej, od najmniej do najbardziej przystojnego itp. 
2. Otaguj chociaż jedną osobę. Nie taguj jednak kogoś, kto już wypełnił taką listę - po co robić dwa razy to samo? ;)

[Post zwijam - jest do poczytania tak dla relaksu i zabawy ;)]

środa, 5 grudnia 2012

Bo chyba każdy ma taką półkę... (Wstęp do cyklu recenzji)

... gdzie stoją jego ukochanego książki. Dla jednych będzie to ukochana beletrystyka, dla innych albumy. Dla mnie to książki rękodzielnicze (a ostatnio jeszcze rodzynek makijażowy).


Tak prezentuje się moja półka. Jest na niej jeszcze kilka tytułów z trochę innej beczki, ale tutaj przypasowały mi najbardziej działowo i estetycznie ;) Całość zamyka wdzięczna figurka Pikachu z McDonalda :3

Książki z dziedziny DIY/craft to moja pięta achillesowa. Zwykle są pięknie wydane, mają cudowne zdjęcia, przyjemny w dotyku papier... Potrafię przeglądać je ot tak, dla sportu. I kolekcjonować często też dla sportu, bo ostatecznie nie zawsze z nich korzystam :P. Niestety taka lektura ma 2 zasadnicze wady: jest droga i słabo dostępna. W Polsce, z nieznanej mi przyczyny, bardzo mało wydawanych jest ciekawych tytułów. Głównie są to tłumaczenia książek niemieckich (wybitnie słabych w mojej opinii). Jeśli coś jest autorów amerykańskich lub angielskich to niestety wybierane są bardzo byle jakie tytuły. Czasem aż mam ochotę walnąć jakieś wydawnictwo w łeb i powiedzieć im "To jest wartościowa książka do cholery jasnej, to wydajcie!".

Stąd w moich zbiorach znaleźć można głównie książki zagraniczne. Nowe książki nie pojawiają się tutaj często, ale każda z nich ma dzięki temu swoją większą lub mniejszą historię.


Postanowiłam opisać pokrótce i zrecenzować wszystkie książki craftowo-makijażowe, które mam (i które mam nadzieję w przyszłości dostanę). Mam w tym cichą nadzieję, ze komuś może pomogę podjąć decyzję o ewentualnym zakupie - kupując tego typu książki warto 3 razy przemyśleć decyzję, aby nie żałować zainwestowanych pieniędzy i czasu.

Tutaj prośba do Was! Wybierzcie którą książkę mam wybrać na pierwszy ogień :) Kto pierwszy ten lepszy, więc będę recenzować w kolejności komentarzy, które się tutaj pojawią. A jeśli się nie pojawią w przeciągu tygodnia (...i będzie mi bardzo smutno...), wtedy wybiorę coś sama. Mam nadzieję, że po powiększeniu powyższego zdjęcia będziecie w stanie rozczytać tytuły.

Trzymajcie się, wybierajcie tytuły i nie chorujcie! (tak jak ja ostatnio...)


P.S. Wiecie co się zbliża? Pieczenie pierniczków! :3

poniedziałek, 3 grudnia 2012

{ TUTORIAL / DIY } - Wisiorki i kolczyki z kaboszonami PART 2 - ŁAŃCUSZEK ORAZ OZDOBY


Pora na zakończenie "tryptyku" tutorialowego. Materiały kupione, wisiorek gotowy, potrzebujemy jeszcze łańcuszka :)


____________________________________________________

ŁAŃCUSZEK

KROK 1

Spora część baz do wisiorków nie posiada zamontowanych krawatek. Kupioną oddzielnie krawatkę wystarczy lekko rozchylić, założyć wisiorek oraz docisnąć z powrotem.


KROK 2

Łańcuszki sprzedawane są w metrach (lub ich wielokrotności). Dlatego musimy sobie odmierzyć długość jaka jest nam potrzebna. Najłatwiej jest to zrobić przykładając łańcuszek sobie do szyi i sprawdzając w lustrze. Należy pamiętać, że końcowy produkt będzie dłuższy o karabińczyk oraz o ewentualną regulację. Te, które ja robiłam, miały wisieć na piersi - ich długość wynosiła ok. 46 cm.


Kiedy długość zostanie określona, musimy wyłapać sobie pojedyncze kółeczko łańcuszka w wymierzonym miejscu i wyciąć/rozciąć je obcinaczkami. W to samo robimy z łańcuszkiem regulacyjnym (moje mają zwykle ok. 5 cm).



KROK 3


Bierzemy pojedyncze ogniwko. Musimy się rozszerzyć - lepsze są ogniwka twarde, ale do nich najlepiej używać jednocześnie 2 narzędzi do przytrzymywania. Nie raz zepsułam sobie tym paznokcie, więc trzeba uważać ;) Na rozsuniętym ogniwku zaczepiamy jeden koniec przyciętego łańcuszka oraz karabińczyk. Potem oczywiście dociskamy. Należy zrobić to szczelnie, aby uniknąć odpadania poszczególnych części.


W ten sam sposób montujemy z drugiej strony łańcuszek regulacyjny. Ja do swojego lubię w celu ozdobnym dodać jakąś małą zawieszkę - w tym wypadku listek :)

I TYLE!

Tak można zrobić zwykły łańcuszek, bez ozdób. Mając taki neutralny łańcuszek możemy stworzyć kilka wisiorków i zmieniać w razie humoru.

Jeszcze niewyschnięty klej ;)

____________________________________________________

Można jednak zrobić coś bardziej fancy. Osobiście uwielbiam, gdy na łańcuszku wiszą jakieś dodatki, a koloru dodają koraliki. Rzeczy, którymi możemy przyozdobić jest sporo: zawieszki, kokardki ze wstążek, wymienione już koraliki... Jeśli nie macie pomysłów wystarczy przejść się do pierwszego lepszego sklepu z biżuterią typu "I am", "Six" czy "Diva". Tam da się wyłapać mnóstwo fajnych koncepcji :3 Tutaj pokażę jak ja ozdobiłam łańcuszek do wisiorka w stylu steampunk.


KROK 4


Rozkładamy zapięty wisiorek na stole i patrzymy gdzie plus-minus chcemy umieścić nasze koraliki. Jeśli nie chcemy wydłużać łańcuszka odcinamy odpowiedni jego kawałek.


KROK 5

Nasze koraliki zakładamy w pożądanej kolejności na druciku zakończonym oczkiem. Wyginamy drucik z drugiej strony o 90 stopni i zaokrąglonymi bocianami robimy niezamknięte oczko. Niestety nie jestem w stanie pokazać Wam jak dokładnie wygląda ten proces... Na Youtubie znaleźć można mnóstwo filmików na temat robienia biżuterii i tam znajdziecie różne techniki wykonywania oczka.


KROK 6

Nie domknięte oczko zawieszamy na końcu jednej część uciętego łańcuszka, dociskamy je w celu zamknięcia. Rozginamy lekko oczko z drugiej strony naszego drucika i ponownie zawieszamy oraz zaciskamy.


KROK 7

Możemy oczywiście przywiesić też zawieszki, aby coś nam się wdzięcznie "dyndało" ;) Bierzemy rozchylone ogniwko, przekładamy przez oczko łańcuszka, zaczepiamy zawieszki i zaciskamy kółeczko.  Warto jest kombinować z miejscem przyczepienia elementów wiszących, aby "zwis" prezentował się jak najlepiej :P


W ten sposób dochodzimy do OSTATECZNEGO KOŃCA naszej pracy - tak wyglądają 3 wisiorki, które przygotowałam.



Mam cichą nadzieję, że chociaż kilku osobom ten tutorial się przydał, rozwiał jakieś wątpliwości. Jeśli macie pytania nie bójcie się zadawać ich w komentarzach - chętnie odpowiem :) 

Trzymajcie się i twórzcie! Bo nic nie daje większej satysfakcji niż wykonanie czegoś samodzielnie! :3


WSTĘP - MATERIAŁY

PART 1 - WISIOREK I KOLCZYKI Z KABOSZONAMI

sobota, 1 grudnia 2012

{ TUTORIAL / DIY } - Wisiorki i kolczyki z kaboszonami PART 1 - WISIOREK


Wczoraj przedstawiłam Wam materiały oraz narzędzia potrzebne do stworzenia kaboszonowych biżuterii. Teraz pora na zrobienie własnego wisiorka, kolczyków lub czegokolwiek do czego macie bazę :) W sam raz na grudzień i początek (jak dla mnie) cudownego okresu świątecznego :3 Oczywiście wszystkie półfabrykaty z których korzystam zasponsorował Passionroom.pl. Wykonanie jest baaardzo proste - to tylko kilka kroków.

____________________________________________________

KROK 1



Wybieramy/drukujemy i wycinamy nasze obrazki. Ja zawsze przygotowuje je sobie w odpowiednim kształcie oraz wielkościach w programach graficznych. Można je jednak po prostu wydrukować, potem ręcznie odrysować kształt do wycięcia. Nasz "wycinek" nie musi być idealnie okrągły ;) Wycięty obrazek wkładamy pod kaboszon i sprawdzamy rozmiar. Najlepiej, żeby był troszeczkę mniejszy od szkiełka. To jak dużo ja musiałam przyciąć widać na przykład po grafice z wyjącym wilkiem :)


KROK 2 i 3



Nakładamy klej na płaską część kaboszonu. Warto mieć pod ręką szklankę z wodą, żeby mieć gdzie przepłukać pędzel. Kleju nie należy żałować. Powinna powstać nam średnio gruba biała warstwa (środkowy obrazek). Szkiełko nie może mieć przezroczystych miejsc - w nie należy dołożyć jeszcze kleju.

Na tak nałożony klej kładziemy obrazek. Najlepiej zacząć przyklejać naciskając od środka do zewnątrz. Odpowiednia warstwa kleju ułatwia przyklejenie i uniknięcie ew. bąbelków. Jeśli jednak jakieś powietrze dostanie się do środka należy je delikatnie wymasować. Klej może trochę wylecieć na obrzeżach. Nadmiar możemy delikatnie zetrzeć, choć nie warto przesadzać. Taki nadmiar będzie świetnie zabezpieczał nasz obrazek na brzegach kaboszonu.

Każdemu zdarzają się błędy - w razie potknięcia można na tym etapie odkleić obrazek, zetrzeć klej i dokładnie umyć kaboszon gąbką z płynem do mycia naczyń :)


KROK 4



Pozostawiamy kaboszony do przeschnięcia na jakieś 15-30 minut. Najbezpieczniej jest zrobić do kładąc je na wypukłej (nie klejonej) części. Na zdjęciu z prawej strony widać jak wyglądają po ok. 15 minutach schnięcia.


KROK 5


Tym razem smarujemy bazę klejem. Ponownie nie żałujemy - nie ma co, klej jest tani, a ważna jest wytrzymałość ;)


KROK 6



Przeschnięty kaboszon przyklejamy na środku bazy. Dociskamy dokładnie znów zaczynając od środka. Jak widać część kleju może wylewać się po brzegach. W takiej sytuacji wystarczy przetrzeć nadmiar - ja zwykle robię to palcem, ale co kto woli :D Na dolnym obrazku widać, że pozostawiłam jeszcze klej w rowkach. Przyda się ponownie jako wzmocnienie wytrzymałości wisiorka, a po wyschnięciu nie będzie widoczne. Jeśli pobrudzimy klejem kaboszon nie należy się martwić. Gdy klej wyschnie możemy go zdrapać paznokciem lub czymś plastikowym :)


KROK 7 (i ostatni)



Czekamy, czekamy, czekamy... Na górnym zdjęciu możecie zobaczyć jak wyglądały kaboszony tuż po przyklejeniu. Na dolnym minęła godzina. Z początku nasze obrazki znów się "zabielą", ale będzie to spowodowane ilościami kleju.

Ile czasu potrzeba na wyschnięcie? Czasem dobę, czasem trochę więcej lub mniej. Wszystko zależy od wielkości wykonywanej biżuterii. Tak prezentują się moje twory pod dobie schnięcia :)

Klej jeszcze częściowo niedoschnięty, ale już bliżej niż dalej! :)

Tak wygląda przygotowanie biżuterii z bazą na kaboszon. Starałam się opisać wszystko co ewentualnie może się przytrafić. Nie bójcie się pytać jeśli macie jakieś wątpliwości - chętnie odpowiem na Wasze pytania :3 Jeśli potrzebujecie wiedzieć jak wykonać własny łańcuszek i dodatkowo go przyozdobić to śledźcie bloga, bo już następna część będzie właśnie o tym!

WSTĘP - MATERIAŁY

PART 2 - ŁAŃCUSZEK ORAZ OZDOBY